مؤسسه علوم بانکی ایران در سال 1342 به منظور فراهم آوردن امکانات و بسترهای مناسب تحقیق و تحصیل و کسب تخصص برای کارکنان بانک ها و مؤسسات اعتباری کشور و همچنین ترویج و اشاعه بانکداری و انجام تحقیقات علمی با مشارکت مالی و اداری بانک های مرکزی، ملی و سپه تأسیس و تا سال 1358 به فعالیت خود ادامه داد. این مؤسسه در راستای حصول اهداف انقلاب فرهنگی، از سال 1359 الی 1365 تعطیل و در مجتمع علوم اداری و بازرگانی (دانشگاه علامه طباطبائی فعلی) ادغام شد. طرح بازگشایی مؤسسه علوم بانکی ایران با نام مرکز آموزش بانکداری بعد از تصویب قانون عملیات بانکی بدون ربا با هدف پرورش نیروی انسانی متعهد و کاردان و به منظور تأمین نیازهای آتی نظام بانکی کشور، مدنظر بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و اساسنامه آن در پانصد و هشتاد و یکمین جلسه شورای پول و اعتبار مورخ 1364/12/18 به عنوان یک مرکز آموزشی به تصویب رسید. این مرکز از مهرماه سال 1365 برای دوره دوساله بانکداری کارکنان بانک ها اقدام به پذیرش دانشجو نمود.

مؤسسه عالی آموزش بانکداری ایران، در راستای پوشش نیازهای آموزشی کارکنان سیستم بانکی و مؤسسات اعتباری کلیه شهرستان های کشور در حال حاضر علاوه بر کلان شهر تهران، در هشت شهر دیگر شامل: مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز، اهواز، کرمان، رشت و ساری نیز با عنوان واحدهای آموزشی شهرستان فعالیت مستمر و موثر دارد.